رژیم های کتوژنیک از سال 1924 در اطفال به عنوان درمان صرع مورد استفاده قرار گرفته است. رژیم کتوژنیک (کتو) رژیمی است که دارای چربی زیاد و کربوهیدرات کم است. طراحی رژیم کتوژنیک برای تغییر سوخت متابولیک بدن از سوزاندن کربوهیدرات ها به چربی ها است. با رژیم کتو، بدن به جای شکر، چربی را به انرژی تبدیل می کند. کتون ها محصول جانبی این فرآیند هستند.
در طول سال‌ها، رژیم‌های کتوژنیک برای درمان دیابت مورد استفاده قرار گرفته‌اند. یک توجیه این بود که دیابت را با کاهش مصرف کربوهیدرات که منجر به کاهش قند خون می شود، درمان می کند که به نوبه خود نیاز به انسولین را کاهش می دهد که مقاومت به انسولین و سندرم متابولیک مرتبط را به حداقل می رساند. به این ترتیب، رژیم کتوژنیک ممکن است سطح گلوکز (قند) خون را بهبود بخشد و در عین حال نیاز به انسولین را کاهش دهد. این دیدگاه رژیم های کتو را به عنوان یک برنامه بسیار ایمن تر و موثرتر از تزریق انسولین برای مقابله با مصرف غذاهای پر کربوهیدرات نشان می دهد.
رژیم کتو در واقع یک رژیم غذایی بسیار محدود کننده است. برای مثال، در رژیم کتو کلاسیک، فرد حدود 80 درصد کالری مورد نیاز خود را از چربی و 20 درصد از پروتئین ها و کربوهیدرات ها دریافت می کند. این یک انحراف قابل توجه از هنجار است که در آن بدن از انرژی قند حاصل از هضم کربوهیدرات استفاده می کند، اما با محدود کردن شدید کربوهیدرات ها، بدن مجبور می شود به جای آن از چربی استفاده کند.
رژیم کتوژنیک مستلزم مصرف غذای سالم از چربی‌های مفید مانند روغن نارگیل، کره علف‌زار، تخم‌مرغ ارگانیک، آووکادو، ماهی‌هایی مانند سالمون، پنیر دلمه، آووکادو، کره بادام و آجیل خام (اسند خام و ماکادمیا) است. افرادی که رژیم های کتوژنیک دارند از مصرف نان، برنج، سیب زمینی، پاستا، آرد، سبزیجات نشاسته ای و لبنیات اجتناب می کنند. رژیم غذایی دارای ویتامین ها، مواد معدنی و مواد مغذی کمی است و نیاز به مکمل دارد.
رژیم کم کربوهیدرات اغلب برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 توصیه می شود زیرا کربوهیدرات ها به قند خون تبدیل می شوند که در مقادیر زیاد باعث افزایش قند خون می شود. بنابراین، برای یک دیابتی که قبلاً قند خون بالایی دارد، خوردن غذاهای اضافی قندی مانند خطر است. با تغییر تمرکز از قند به چربی، برخی از بیماران می توانند کاهش قند خون را تجربه کنند.
تغییر منبع انرژی اولیه بدن از کربوهیدرات ها به چربی، محصول جانبی متابولیسم چربی، یعنی کتون ها را در خون به جا می گذارد. برای برخی از بیماران دیابتی، این می تواند خطرناک باشد زیرا تجمع کتون ها ممکن است خطر ابتلا به کتواسیدوز دیابتی (DKA) را ایجاد کند. DKA یک اورژانس پزشکی است که نیاز به فوری پزشک دارد. علائم DKA شامل قند خون بالا، خشکی دهان، پلی اوری، حالت تهوع، تنفس با بوی میوه مانند و مشکلات تنفسی است. عوارض می تواند منجر به کمای دیابتی شود.