[gpt3]
همانطور که ما بیشتر از سهم شکر در کمر سنگین خود آگاه می شویم، هر روز با صدها انتخاب غذایی پیچیده روبرو می شویم. ما همچنین با پیام‌هایی از سوی دیگران بمباران می‌شویم که به ما می‌گویند همه کالری‌ها برابر هستند و فرقی نمی‌کند که کالری‌های خود را از کدام نوع قند دریافت می‌کنید. اگر شکر بیش از حد می خورید که در این روز غذاهای فرآوری شده با مشتقات ذرت به همه چیز از شیرین کننده های مصنوعی تا گوشت گاو اضافه شده است، این ادعا حقیقت دارد. قند بیش از حد از هر نوعی باعث افزایش وزن، سوختن التهاب، آسیب سلولی از طریق اکسیداسیون و منجر به دیابت و بیماری قلبی و موارد دیگر می شود. دلایل تمرکز بر مصرف شکر قانع کننده است.
دو شکل اولیه قند در رژیم غذایی فروکتوز و گلوکز هستند. فروکتوز از میوه ها به دست می آید و اغلب به شکل شربت ذرت با فروکتوز بالا به غذاها اضافه می شود. گلوکز به طور طبیعی از انواع سبزیجات و میوه ها به دست می آید و به غذاهای فرآوری شده نیز اضافه می شود. بدن و مغز با این دو نوع قند کاملاً متفاوت رفتار می کنند. گلوکز توسط انسولین متابولیزه می شود که توسط پانکراس دفع می شود. قند بیش از حد سطح انسولین را افزایش می دهد و بدن انسولین اضافی را به عنوان چربی ذخیره می کند. با گذشت زمان، افزایش سطح انسولین منجر به عدم تحمل گلوکز و مقاومت به انسولین می شود که اغلب منجر به دیابت می شود.
کبد فروکتوز را مستقیماً متابولیزه می کند و فروکتوز اضافی باعث افزایش سطح تری گلیسیرید می شود که به عنوان چربی نیز در بدن ذخیره می شود. گلوکز به عنوان منبع انرژی برای سلول‌ها عمل می‌کند و برای حفظ عملکرد صحیح سلول‌ها به منبع کمی در جریان خون خود نیاز داریم. فروکتوز هیچ هدف دیگری در بدن ما ندارد، بنابراین سطوح اضافی آن اساساً رسوبات چربی هستند و بدن ما آنها را به عنوان سمومی می شناسد که باید حذف شوند. اولین جایی که توسط این سموم آسیب می بیند خود کبد است، جایی که فروکتوز اثری مشابه الکل دارد.
سطوح بالای گلوکز و فروکتوز هر دو تولید محصولات نهایی گلیکوزیشن پیشرفته (AGEs) را تحریک می کنند که نتیجه استرس اکسیداتیو به سلول ها است. تسریع پیری، التهاب و سایر بیماری ها ممکن است منجر شود. فروکتوز این فرآیند را با سرعتی هفت برابر سریعتر از گلوکز تسریع می کند. فروکتوز همچنین تولید اسید اوریک را افزایش می دهد که سطوح بالای آن برای نقرس، سنگ کلیه و فشار خون بالا نشان داده شده است.
قند و فروکتوز اضافی به ویژه، باکتری های بیماری زا را در روده شما تغذیه می کند که می تواند منجر به اختلالات گوارشی و التهاب شود. رژیم غذایی با فروکتوز بالا می تواند منجر به مقاومت به لپتین شود که هورمونی است که به تنظیم متابولیسم و اشتهای ما کمک می کند. این باعث افزایش وزن سریع می شود. فروکتوز در واقع میل گرسنگی را در مغز تحریک می کند، در حالی که گلوکز اینطور نیست. هرچه فروکتوز بیشتری بخورید، در برابر آن مقاوم‌تر می‌شوید و تمایل بیشتری به خوردن دارید.
پاسخ این است که از غذاهای بسته بندی شده ای که قند بالایی دارند و شکر و نشاسته تصفیه شده به عنوان مواد اولیه دارند خودداری کنید. علاوه بر شربت ذرت با فروکتوز بالا، محصولاتی با نام‌هایی مانند شربت مالت، شربت ذرت، شربت افرا، عسل و ملاس همگی دارای فروکتوز بالایی هستند. مصرف میوه را تحت کنترل داشته باشید، اما نیازی به حذف کامل میوه نیست زیرا میوه ها ویتامین های ضروری، آنتی اکسیدان ها و فیبر را تامین می کنند. از سبزیجات غنی از مواد مغذی به عنوان منبع خوبی از کربوهیدرات های پیچیده استفاده کنید که بدون افزایش سطح انسولین، منبع انرژی گلوکز مورد نیاز بدن را تامین می کند. مهم‌ترین چیز این است که بدانید قند زیاد از هر کدام برای رژیم غذایی و سلامتی شما مفید نیست.
[/gpt3]
همانطور که ما بیشتر از سهم شکر در کمر سنگین خود آگاه می شویم، هر روز با صدها انتخاب غذایی پیچیده روبرو می شویم. ما همچنین با پیام‌هایی از سوی دیگران بمباران می‌شویم که به ما می‌گویند همه کالری‌ها برابر هستند و فرقی نمی‌کند که کالری‌های خود را از کدام نوع قند دریافت می‌کنید. اگر شکر بیش از حد می خورید که در این روز غذاهای فرآوری شده با مشتقات ذرت به همه چیز از شیرین کننده های مصنوعی تا گوشت گاو اضافه شده است، این ادعا حقیقت دارد. قند بیش از حد از هر نوعی باعث افزایش وزن، سوختن التهاب، آسیب سلولی از طریق اکسیداسیون و منجر به دیابت و بیماری قلبی و موارد دیگر می شود. دلایل تمرکز بر مصرف شکر قانع کننده است.
دو شکل اولیه قند در رژیم غذایی فروکتوز و گلوکز هستند. فروکتوز از میوه ها به دست می آید و اغلب به شکل شربت ذرت با فروکتوز بالا به غذاها اضافه می شود. گلوکز به طور طبیعی از انواع سبزیجات و میوه ها به دست می آید و به غذاهای فرآوری شده نیز اضافه می شود. بدن و مغز با این دو نوع قند کاملاً متفاوت رفتار می کنند. گلوکز توسط انسولین متابولیزه می شود که توسط پانکراس دفع می شود. قند بیش از حد سطح انسولین را افزایش می دهد و بدن انسولین اضافی را به عنوان چربی ذخیره می کند. با گذشت زمان، افزایش سطح انسولین منجر به عدم تحمل گلوکز و مقاومت به انسولین می شود که اغلب منجر به دیابت می شود.
کبد فروکتوز را مستقیماً متابولیزه می کند و فروکتوز اضافی باعث افزایش سطح تری گلیسیرید می شود که به عنوان چربی نیز در بدن ذخیره می شود. گلوکز به عنوان منبع انرژی برای سلول‌ها عمل می‌کند و برای حفظ عملکرد صحیح سلول‌ها به منبع کمی در جریان خون خود نیاز داریم. فروکتوز هیچ هدف دیگری در بدن ما ندارد، بنابراین سطوح اضافی آن اساساً رسوبات چربی هستند و بدن ما آنها را به عنوان سمومی می شناسد که باید حذف شوند. اولین جایی که توسط این سموم آسیب می بیند خود کبد است، جایی که فروکتوز اثری مشابه الکل دارد.
سطوح بالای گلوکز و فروکتوز هر دو تولید محصولات نهایی گلیکوزیشن پیشرفته (AGEs) را تحریک می کنند که نتیجه استرس اکسیداتیو به سلول ها است. تسریع پیری، التهاب و سایر بیماری ها ممکن است منجر شود. فروکتوز این فرآیند را با سرعتی هفت برابر سریعتر از گلوکز تسریع می کند. فروکتوز همچنین تولید اسید اوریک را افزایش می دهد که سطوح بالای آن برای نقرس، سنگ کلیه و فشار خون بالا نشان داده شده است.
قند و فروکتوز اضافی به ویژه، باکتری های بیماری زا را در روده شما تغذیه می کند که می تواند منجر به اختلالات گوارشی و التهاب شود. رژیم غذایی با فروکتوز بالا می تواند منجر به مقاومت به لپتین شود که هورمونی است که به تنظیم متابولیسم و اشتهای ما کمک می کند. این باعث افزایش وزن سریع می شود. فروکتوز در واقع میل گرسنگی را در مغز تحریک می کند، در حالی که گلوکز اینطور نیست. هرچه فروکتوز بیشتری بخورید، در برابر آن مقاوم‌تر می‌شوید و تمایل بیشتری به خوردن دارید.
پاسخ این است که از غذاهای بسته بندی شده ای که قند بالایی دارند و شکر و نشاسته تصفیه شده به عنوان مواد اولیه دارند خودداری کنید. علاوه بر شربت ذرت با فروکتوز بالا، محصولاتی با نام‌هایی مانند شربت مالت، شربت ذرت، شربت افرا، عسل و ملاس همگی دارای فروکتوز بالایی هستند. مصرف میوه را تحت کنترل داشته باشید، اما نیازی به حذف کامل میوه نیست زیرا میوه ها ویتامین های ضروری، آنتی اکسیدان ها و فیبر را تامین می کنند. از سبزیجات غنی از مواد مغذی به عنوان منبع خوبی از کربوهیدرات های پیچیده استفاده کنید که بدون افزایش سطح انسولین، منبع انرژی گلوکز مورد نیاز بدن را تامین می کند. مهم‌ترین چیز این است که بدانید قند زیاد از هر کدام برای رژیم غذایی و سلامتی شما مفید نیست.