هیپوگلیسمی واکنشی می تواند یک کابوس کامل باشد! می دانم که برای اولین بار این بیماری برای من بود. در ابتدا، من به معنای واقعی کلمه نمی‌دانستم چه کاری می‌توانم برای رفع مشکل یا حتی کنار آمدن با مشکل انجام دهم. فکر کردم چی بخورم؟
می دانستم رژیم غذایی کلیدی است، اما دقیقاً فرمولی برای رفع مشکلم نداشتم. و پزشکانم خیلی به من کمک نمی کردند. آنها فقط می خواستند من را بر روی دارویی بگذارند که باعث ناراحتی معده ام می شود و من را به راه می اندازند. منظورم این است که همه ما اهمیت پزشکان را می دانیم و من از کاری که آنها انجام می دهند قدردانی می کنم، اما آنها چند بار این حرکت را انجام می دهند؟ آزمایشات را انجام دهید، دارو را تجویز کنید!
خب دکترها هیچ کمکی به من نداشتند! بنابراین، باید به خودم کمک می‌کردم، که چیز جدیدی نبود، زیرا من 4 بار از سرطان نجات یافته‌ام و به استفاده از رژیم غذایی و مکمل‌ها به عنوان راهی برای بهینه‌سازی سلامتم عادت داشتم. بنابراین شروع به تحقیق کردم، با متخصصان تغذیه، مربیان شخصی و بدنسازان صحبت کردم. من در مورد رژیم کم کربوهیدرات و رژیم کتوژنیک یاد گرفتم، و از این رژیم ها به اهمیت چربی در درمان انواع بیماری ها از جمله هیپوگلیسمی واکنشی پی بردم.
در حال حاضر، هنوز فرار نکنید، زیرا من به چربی اشاره کردم. چربی در طول سال ها رپ بدی پیدا کرده است، اما اگر با رژیم غذایی مناسب خورده شود واقعاً می تواند برای شما مفید باشد. ببینید، بدن شما ابتدا کربوهیدرات ها را می سوزاند، سپس چربی ها، سپس پروتئین ها را… و می دانیم که هیپوگلیسمی واکنشی در اصل واکنشی به کربوهیدرات ها، به خصوص کربوهیدرات های ساده است. به عبارت ساده، با هیپوگلیسمی واکنشی، شما کربوهیدرات می خورید و 1 تا 4 ساعت بعد بدن شما انسولین اضافی ترشح می کند و باعث افت قند خون می شود. این البته با انواع علائم سرگرم کننده مانند سرگیجه، اضطراب، لرزش، سردی اندام ها، تپش قلب و غیره همراه است.
بنابراین، پس از یادگیری این، تصمیم گرفتم کربوهیدرات هایم را به طور چشمگیری کاهش دهم و چربی بیشتری اضافه کنم! شروع کردم به خوردن بیشتر بیکن، گوشت قرمز، کره بادام زمینی، پنیر، روغن نارگیل، کره و خامه غلیظ. به یاد داشته باشید، اگر بدن شما کربوهیدراتی برای استفاده به عنوان منبع انرژی نداشته باشد، از چربی استفاده خواهد کرد.
نه تنها مصرف کربوهیدراتم را کم کردم، بلکه وقتی کربوهیدرات می خوردم، فقط کربوهیدرات های پیچیده می خوردم و با چربی می خوردم… و علاوه بر آن، تمام غذاهای تصفیه شده را از رژیمم حذف کردم، همه کربوهیدرات های ساده و نشاسته ای، قند، کافئین و الکل. نخوردن این چیزها برای کنترل هیپوگلیسمی واکنشی بسیار مهم است.
به عنوان مثال، صبح برای صبحانه، همراه با وعده پنیر و سفیده تخم مرغ، حدود یک چهارم کاسه بلغور جو دوسر خام با کره، خامه غلیظ، روغن نارگیل و چند عدد زغال اخته می خوردم. این ترکیب چربی با کربوهیدرات ها با سرعت جذب بدن کاهش می یابد و از افزایش سطح قند خون من جلوگیری می کند. این به نوبه خود از افزایش سطح انسولین من و ایجاد یک دوره هیپوگلیسمی جلوگیری می کند.
در پایان متوجه شدم که خوردن وعده های غذایی کوچک و مکرر بسیار مهم است. همچنین یاد گرفتم که خوردن یک رژیم کم کربوهیدرات، و رژیم غذایی سرشار از چربی، فیبر و پروتئین، کلید اصلی این بود که بتوانم دوباره زندگی “عادی” و فعالی داشته باشم. کمی طول کشید تا بدنم سازگار شود. در ابتدا سطح انرژی من پایین بود و به راحتی خسته می شدم، اما در عرض چند هفته تنظیم شدم و سیستم جدید رژیم غذایی خود را به یک علم تبدیل کردم.
به عنوان یک سلب مسئولیت، من یک پزشک نیستم، اما فردی هستم که هیپوگلیسمی واکنشی خود را به طور طبیعی تنها از طریق رژیم غذایی تحت کنترل قرار داده ام. اگر در حال شروع یک رژیم غذایی جدید هستید، همیشه توصیه می کنم ابتدا با پزشک خود مشورت کنید. همچنین، هنگام شروع، یک دفترچه غذایی داشته باشید و به یاد داشته باشید که اگر از نظر بدنی فعال هستید و ورزش می کنید یا وزنه می زنید، رژیم غذایی شما باید این را در نظر بگیرد. متمرکز، مصمم و امیدوار بمانید!